جاذبه های گردشگری

قلعه بهستان (دودکش جن)

در نزدیکی شهرستان ماهنشان استان زنجان جاذبه ای مرموز و عجیب قرار گرفته است، بنایی که ردی از جن و دیو را بر چهره دارد و بومی ها ساختش را کار جنیان می‌دانند به همین دلیل است که به آن دودکش جن می‌گویند. «دودکش جن» دقیقاً همان‌جایی است که ماهنشان را شهری افسانه‌ای می‌کند و خیلی‌ها با وجود آن‌که از زنجان گذر کرده‌اند، ولی تابه‌حال نه آن را دیده و نه درباره‌اش شنیده‌اند. معلوم هم نیست پایه‌ نام‌گذاری آن چیست؛ شاید به اعتقادات کهن مردم این خطه برگردد؛ اما در اصل، «دودکش جن» نوعی سنگ قارچی‌شکل است که براثر فرسایش پدید آمده و به مناره‌ای بلند و نازک می‌ماند که سنگ دیگری روی آن قرار گرفته است و در اصطلاح زمین‌شناسی به آن «Hoodoo» می‌گویند. از جاهای دیگری که در ماهنشان می‌توانید این پدیده‌های دوست داشتنی را ببینید قلعه بهستان است که به آن تخت دیو و کهن دژ هم می‌گویند. این قلعه‌ی افسانه‌ای با معماری دستکند و بی‌نظیر در دل کوه، در مسیر رودخانه‌ی قزل اوزن جای گرفته است و از آثار ملی کشور به شمار می‌رود. سازندگان قلعه با در نظر داشتن طرح اولیه، اقدام به کندن کوه و تخلیه خاک‌ها و سنگ‌ها کرده‌اند و اتاق‌ها را به وجود آوردند و به هر تعدادی که به اتاق‌های آن اضافه شده راه‌های ارتباطی آن‌ها به مجموعه نیز به صورت دالان‌هایی افزوده شده‌است. برخی از مردم محلی این آثار را به دلیل شکل عجیبشان «دودکش جن» یا «تخت دیو» می‌نامند.قدمت این مکان را به زمان مادها نسبت می‌دهند و تا دوره‌های اسلامی، همچنان پابرجا بوده و استفاده می‌شده است. شکل ظاهری بیرون قلعه بسیار تماشایی است و به گونه‌ی است که شبیه دیواره‌ای از دودکش‌های به هم چسبیده و تعدادی دودکش‌های جدا است و شما را به یاد قلعه‌های اسرارآمیز فیلم‌های و قصه‌ها خواهد انداخت. البته بهتر است بدانید که در شهر ماهنشان، دودکش‌ جن‌های زیادی وجود دارد؛ کافی است در مسیرتان دقت و توجه کنید تا بتوانید آن‌ها را ببینید.

دریاچه چورت

دریاچهٔ چورت یا دریاچهٔ میانشه در فاصلهٔ ۱۰ کیلومتری روستای چورت حد فاصل ساری تا کیاسر در استان مازندران ایران قرار دارد.وسعت این دریاچه حدود ۲٫۵ هکتار است. این دریاچه به دلیل نزدیکی به روستای چورت، دریاچه چورت نامیده می‌شود. این دریاچه در سال ۱۳۱۸ خورشیدی بر اثر زمین‌لرزه و رانش زمین و در پی آن بسته شدن مسیر آب چشمه‌ای که در کنار دریاچه قرار دارد، بوجود آمده‌است. هنگام کاهش آب، پدیدار شدن باقیمانده درخت‌هایی که در محل پیدایش دریاچه بوده‌اند منظرهٔ ویژه‌ای را ایجاد می‌کند. این دریاچه در شکاف دره‌ای با شیب زیاد قرار گرفته و دور تا دور دریاچه را پوشش‌های جنگلی بکر و درختان قدیمی در بر گرفته‌است. شکل هندسی دریاچه به شکل بیضی کشیده بوده و ژرفای آن با توجه به میزان بارش‌های فصلی متغیر است. ماهی‌های موجود در دریاچه توسط افراد محلی به دریاچه انداخته شده‌است.

ییلاق و روستای جهان نما

منطقه حفاظت شده جهان نما که از نام یک دهکده ییلاقی در دامنه آن اقتباس شده است، در سال 1352 بر اساس مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست با وسعتی معادل 30650 هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام گردید .
جهان نما، سعد آباد محله، آب دره و دهکده های دیگر منطققه حفاظت شده جهان نما مورد استقبال گردشگران هستند.
پست ترین نقطه جهان نما 60 متر و بلندترین نقطه 1068 متر بالاتر از سطح دریاست.
روستای جهان نما درون منطقه حفاظت شده قرار دارد و همین باعث شده است تا در فصولی که هوای قابل تحملی در این روستا موجود باشد گردشگران به صورت فردی یا گروهی به کوهنوردی در این منطقه بپردازند. جنگل های پهن برگ و سوزنی برگ و جانوران وحشی و برج تاریخی رادکان از منابع اکوتوریستی استان گلستان است که در حدود این روستا است .
این روستا فصول معتدلی دارد به نحوی که تابستان ها هوایی معتدل و زمستان ها هوایی سرد در این منطقه حکم فرماست. در پاییز و زمستان روستای جهان نما خالی می‌شود چرا که دما بسیار کاهش یافته، برف می‌بارد و سرمای استخوان سوزی دارد به همین علت لقب روستای ییلاقی گلستان را گرفته است .
دهکده ییلاقی جهان نما بسیار زیبا و بکر است و هیچگون امکاناتی چون آب و برق و تلفن و غیره ندارد .
مسیر دسترسی به روستای جهان نما از سمت شهر کردکوی هست. از کردکوی به سمت پارک جنگلی کردکوی و روستای درازنو و رادکان بروید و در ادامه مسیر به روستای جهان نما می‌رسید. این جاده در حدود 70 کیلومتر است که 30 کیلومتر آن خاکی و سنگریزه ای است که بهتر است ماشینی که انتخاب می‌کنید دو دیفرانسیل و شاسی بلند باشد .

میل رادکان کردکوی

میل یا برج رادکان در 4 کیلومتری جنوب شرقی روستای رادکان و در 42 کیلومتری جنوب کردکوی و بر فراز تپه ای بنا شده که از موقعیت خاص طبیعی برخوردار است.
این اثر به دستور اسپهبد ابوجعفر از شاهزادگان طبرستان و از فرمانروایان آخر سلسله باوندی ساخته شده است. بر بالای این برج کتیبه ای به دو زبان پهلوی و کوفی دیده می‌شود که استفاده از خط پهلوی را حتی چهار قرن بعد از ورود مسلمانان به این منطقه نشان می‌دهد.

قبرستان هفتاد ملا

قبرستان هفتاد ملا در دل کوهی کم ارتفاع و از جنس ماسه سنگ در شهرستان میرجاوه، روستای گردشگری تمین قرار دارد. از ویژگی های شاخص این قبرستان معماری خاص قبرها است که برگرفته از معماری قبرستان های هخامنشی (سبک مقبره کوروش) است. این قبرها به صورتی در صخره قرار گرفته اند که در برابر نور آفتاب و بارش باران مخافظت می‌شوند .
قبرستان هفتاد ملا به لحاظ ویژگی هایی که دارد هیچ نمونه مشابهی در استان و سایر نقاط کشور ندارد. این گورستان در بدنه کوهی ماسه سنگی در درون شکاف کمانی بزرگی که در ارتفاع 40 متری از دامنه کوه واقع شده در دل صخره ایجاد شده است، طول این گورستان 100 و عرض آن 5 متر بوده و مساحتی بالغ بر 500 متر مربع را داراست و تعداد زیادی قبر (نزدیک به 50 قبر) در شکاف کوه وجود دارند که در میان مردم منطقه به هفتاد ملا مشهور است .
سازه گورها از خشت و گل است و دارای اشکال و سازههای متفاوتی هستند که در 4 گروه کلی قابل تفکیک هستند:
1) گورهایی که دارای سطح سادهای می‌باشند و تنها یک برجستگی مستطیل شکل آهکی به شکل سنگ قبر به ارتفاع نزدیک به 20 سانتیمتر روی آنها ایجاد شده است.
2) گورهایی که سطح آنها با سازه هایی پلکانی و چند طبقه پوشش داده شده است. سطح این گور ها از گونه اول بالا تر است و هر طبقه نسبت به طبقه زیرین دارای ابعاد کوچکتری بوده و به شکل زیگورات دیده می‌شود.
3) گونه سوم مهمترین نوع سازه هایی است که دارای جلوه جالبی می‌باشند و احتمالاً متعلق به افراد مهمی هستند. این سازه ها علاوه بر سطح پلکانی نوع اول، دارای یک دیوار به ارتفاع 1 متر در پیرامون قبرهستند که در نهایت بر روی دیوار یک حجم مکعبی و لوزی شکل قرار گرفته است. همچنین در دو سوی دیوار طولی مذکور دو دیوار افقی هم عرض گور ایجاد شده است که دارای پهنایی به اندازه 60 سانتیمتر است. لازم به ذکر است، برخی از نمونه های این نوع سازه های قبور دارای دیوار مشبک ایجاد شده با آجر می‌باشند.
4) گونه چهارم قبور دارای سازه ساده و بدون تزیینی می‌باشند که تنها با سنگچین و ملات گل به صورت نامنظم بالا آمده است و جسد به طور مستقیم روی سنگ بستر قبر قرار داده شده است و سپس با سازه مذکور دور متوفی محصور شده است، به نظر می‌رسد که این گونه تدفین کردن برای سایر قبور هم مفروض باشد و مرده ها درون چاله قرار داده نشده باشند.
دو روایت در مورد قبرستان هفتاد ملا وجود دارد. روایت اول طبق باور مردم محلی این منطقه است که‌ آنها معتقدند این گورستان متعلق به هفتاد شخصیت مذهبی(ملّا) است که در جنگ با دشمنان به شهادت رسیده و آنها را مخفیانه در این کوه به خاک سپرده اند (برخی می‌گویند این ملاها موبدان زرتشتی بوده اند که در جنگ با مسلمانان کشته شده اند). و روایت دوم اینکه این منطقه در مسیر رودخانه قرار داشته و مردم برای در امان ماندن از سیلاب ها از دنیا رفته گان خود را در ارتفاعات بلند دفن می‌کردند که موقعیت جغرافیایی منطقه بیانگر این موضوع نیز هست. طبق این دو روایت قدمت این گورستان به 800 سال می‌رسد. اما برخی هم معتقدند که به خاطر وجود آجر ها و کاهگل کشی ها قدمت آن کمتر از 200 سال است .
منبع : dana.ir - afracamp.ir - mizanonline.com

شهر باستانی دارابگرد

دارابگرد نام یکی از پنج شهرستان ایالت پارس در ایران قدیم بوده است. به آن داراگرد و دارابجرد نیز گفته می‌شده ‌است.
درفاصله ۶کیلومتری شهرفعلی داراب آثارشهرتاریخی دارابگرد، نخستین پایتخت سلسله ساسانیان ویکی ازقدیمی‌ترین شهرهای ایران باستان قراردارد. این شهرکه قدمت آن به عصر هخامنشیان می‌رسد، درمیان دشت وسیع و حاصلخیز هشیوار به دلیل شرایط امنیتی آن زمان واهمیت شهر به صورت مدور بنا گردیده است وازاین جهت در ردیف اولین شهرهای مدور داخل فلات ایران محسوب می‌گردد.شعاع دایره این شهر برابر با 1020 متر و دارای مساحت اندکی بیش از 32 کیلومتر مربع بوده است.
پیرامون شهردیوار مخروطی عظیمی از گل رس و سنگ و ملاط آهک ساخته شده که ارتفاع آن به بیش از۱۰متر می‌رسد این دیوار درطول زمان دچار فرسایش شده وارتفاع آن اکنون در حدود ۷ متر است. وجود ماده چسبنده ای درمیان ملاط و گل به کار رفته در دیوار سبب شده با گذشت بیش از ۲۶۰۰ سال این دیوار با تخریب کم پابرجا واستوار باقی بماند.
پشت دیوار خندقی بزرگ برای حفاظت بیشتر از شهر ایجاد نموده بودند که دسترسی به شهر را در مواقع خطر بسیار مشکل می‌کرده‌است. عمق این خندق بیش از ۱۰ متر و عرض آنحدود۵۰ متر بوده‌ که این قسمت نیز دچار فرسایش شده‌است. این خندق پیوسته مملو ازآب بوده و به گفته مورخین متقدم درآن گیاهانی بوده که به دورپای افرادی که واردخندق می‌شده‌اند می‌پیچیده ومانع از شنا کردن آنها می‌شده است. آب موردنیاز خندق از رودخانه‌های اطراف از جمله رود بال تامین می‌شد.
در این محل ۲ آتشکده ساسانی در مجاورت یکدیگر قرار دارد که در نوع خود قابل توجه است. ساختار این آتشکده‌ها همانند سایر آتشکده‌های عصر ساسانی به شکل چهارتاقی با گنبد مدور است و مصالح به کار رفته درآن شامل گل وگچ ساروج وسنگ لاشه است.
شهر دارابگرد دارای 2 دروازه اصلی و 2 دروازه فرعی بوده است که این 4 دروازه دقیقا در 4 جهت اصلی قرار داشته‌اند. 2 دروازه اصلی که مهم تر بوده در جهات غربی و شرقی و 2 دروازه دیگر در شمال و جنوب شرق قرار داشته‌اند.

جاده ادویه

بقایایی از جاده تاریخی 400 ساله در 6 کیلومتری جنوب شهرستان جهرم وجود دارد که اهالی منطقه آن را جاده ادویه می‌نامند. جاده ادویه در دوره صفویه در بندرعباس احداث شده و از شهرهای لار و جهرم نیز می‌گذشته و به اصفهان می‌رسیده است.
در محدوده مسیر این جاده در نزدیکی روستای چاه تلخ چهار آب انبار و دو کاروانسرا وجود دارد، اما از آن مسیر به بعد کوهستانی است و جاده سنگ فرش کوهستانی به چشم می‌خورد که در نوع خود یکی از شاهکارهای مهندسی و جاده سازی به شمار می‌آید که به جاده ابریشم وصل می‌شده و به دلیل اینکه در زمان های دور از این مسیر ادویه و دیگر محصولات از هندوستان به منطقه فارس وارد می‌شده است، برخی نام این محل را راه ادویه یا جاده ادویه می‌نامند.
اکنون تنها پنج کیلومتر از این جاده در شهرستان جهرم سالم باقی مانده است و حدود یک کیلومتر از آن جاده سنگ فرش است و بقایای آثاری تاریخی نیز در ادامه مسیر دیده می‌شود. همچنین بنابر اظهار برخی از کارشناسان در دوره صفوی نیز پلی در این منطقه ساخته شده که متاسفانه هم اکنون اثری از آن وجود ندارد.در قله این کوه سه آب انبار وجود دارد که به دلیل خشکسالی بدون آب هستند.
راه ادویه، در کوه البرز که در جنوب شهر جهرم واقع شده، در گذشته آنقدر رونق و اهمیت داشت که تقریبا به اندازه جاده ابریشم شناخته شده بود؛ با این تفاوت که ابریشم از چین می‌آمد و ادویه از هند.

غار ورا

غار ورا (وراء) جهرم. وراء در فارسي ميانه به معناي دژ، قلعه، بلندا، کنار، پهلو آمده است. پيشينه تاريخي غار وراء به چهار دوره تاريخي تقسيم مي‌شود. دوران باستان تا زمان ساسانيان، دوران ساسانيان تا اسلام، دوران پس از اسلام و دوران معاصر.
دوران باستان تا زمان ساسانيان : غارهايي که داراي هفت حوضچه بوده و در بلنداي کوه قرار گرفته باشند، نيايشگاه مهر هستند. هفت عدد مقدس آيين مهر است. مهرپرستان در هنگام خشک‌سالي، دعا و نيايش برگزار مي‌کرده‌اند.
دوران ساسانيان تا دوران اسلام : در اين دوران آثار مجسمه مهر زدوده شده اما مهر به صورت يک فرشته مورد نيايش مردم بوده است. دوران پس از اسلام تا دوران معاصر : اين غار با داشتن موقعيت سوق‌الجيشي مناسب و ايمني کافي و همچنين آب گوارايي که از سقف غار مي‌چکد، به همراه جانوران و پرندگان شکاري دره مجاور، کوک‌ويش، و کشتزارهاي ديم، تخته‌بش‌کار، محل سکونت کوهي‌ها و عياران بوده و مزار چند کلانتر پهلوان در نزديک رودخانه وجود دارد.
دوران معاصر : در دوران معاصر اين غار مورد استفاده شکارچيان بوده که متاسفانه از سوي ايشان آسيب‌هايي به غار وارد شده است. اما در سال 1320-1316 نخستين دوره بازسازي آن آغاز شد.
برای رسیدن به این غار حدود یک ساعت پیاده روی لازم است.

آبشار باران کوه

در میان آبشارهای استان گلستان، آبشار باران کوه یکی از زیبا ترین مکان های استان گلستان است که به علت مسیر طولانی پیاده روی و دسترسی سخت تر همچنان بکر و دست نخورده باقی مانده است. ریزش مداوم آب به صورت قطرات ریز و درشت شبیه باران از بالای صخره های پوشیده از خزه وجه تسمیه آبشار باران کوه است، این درحالی است که صخره های سبز در این منطقه شبیه چترهای زیبایی هستند که از یک طرف به کوه چسبیده و از سوی دیگر آویزان هستند، آبی که منشا این همه زیبایی در باران کوه است از دل غارها و چشمه ها تامین می‌شود، غارهای باران کوه کوچک، باریک و دراز بوده و تعداد آن زیاد است. مسیر آبشار باران کوه تا اولین رودخانه را می‌شود با اتومبیل طی کرد، هر چند جاده خاکی و ناهموار است اما بهتر است این مسیر را با ماشین طی کنیم، چرا که بعد از رودخانه چیزی در حدود دو و نیم الی سه ساعت پیاده روی دارد. همین پیاده روی طولانی و دور بودن مسیر باعث می‌شود خیلی ها نتوانند از آبشار باران کوه دیدن کنند.